کنوانسیون منع و مجازات کشتار دسته جمعی(قتل عام)

 

 صدو هفتاد و نهمین گردهمائی- ۹ دسامبر ۱۹۴۸

دولتهای طرف کنوانسیون:

– با توجه به اعلامیه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در تاریخ ۱۱ دسامبر ۱۹۴۶ و تصمیم خود مبنی بر اینکه قتل عام بنابر قوانین بین المللی جرم محسوب میشود و مغایر با روح و اهداف ملل متحد و محکوم شده به وسیله ملل متمدن است.
– با شناخت به اینکه در تمام مراحل تاریخ، قتل عام تلفات بسیار سنگینی به جامعه انسانی وارد کرده است.
– با اطمینان به لزوم همکاریهای بین المللی جهت رها شدن انسان از این نوع مجازات و تنبیه نفرت انگیز.
بدین وسیله به اتفاق، این مفاد ارائه میگردد:

 

ماده اول
دولتهای عضو، تائید میکنند، قتل عام چه در زمان صلح و یا چه در زمان جنگ یک جرم بین المللی محسوب میشود و همچنین آنها تعهد میکنند که از آن جلوگیری نموده و مرتکبین را مجازات نمایند.

ماده دوم
در کنوانسیون حاضر، تعریف قتل عام بدین معنی میباشد: کشتار دسته جمعی به هر یک از اعمال زیر که به منظور از بین بردن تمام یا بخشی از یک گروه ملی، قومی، نژادی یا مذهبی صورت گیرد، اطلاق میشود:
الف: کشتن اعضای یک گروه
ب: صدمات جدی جسمی یا روحی به اعضاء یک گروه وارد کردن
ج: قرار دادن یک گروه در معرض شرایط نامناسب زندگی که منجر به از بین رفتن قوای جسمی آن گروه، بطور کلی یا جزئی میگردد.
د: اقدامات تحمیلی به منظور جلوگیری از توالد و تناسل یک گروه
ه : انتقال اجباری اطفال یک گروه به گروه دیگر

نرگس محمدی: هر اتفاقی برای من بیفتد، مسئولیتش با جمهوری اسلامی است

By zanan in اخبار عمومی( اطلاعیه نهادهای بین المللی، بیانیه ها، نامه ها،....)

کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی

به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، حساب اینستاگرام نرگس محمدی با اعلام خبر ضرب و جرح این زندانی سیاسی توسط پرسنل زندان اوین و تهدید او توسط مسئولان‌ زندان نوشت:

نرگس در تماس تلفنی که ساعت شش و چهل و پنج دقیقه از داخل زندان داشت گفته: امروز به دلیل خودکشی یکی از همبندی هایم که برای دومین بار طی سه روز گذشته اتفاق افتاد به بهداری اوین رفتم از برخورد عامدانه و جلادانه یکی از پرستاران که میشناسمش و برای دومین بار بالای سر زندانی رفتار ضد انسانی تمسخر و توهین میکرد و حتی برای گرفتن رگ برای تزریق سرم سر باز میزد شاکی شدم.

به دلیل نداشتن روسری روی سرم میخواستند مرا به بند باز گردانند. همبندی عزیزم با حال وخیم برای دومین بار طی سه روز به بیمارستان لقمان اعزام شد.

ناگهان فردی که تا کنون مسئولان زندان از معرفیش سر باز میزنند با الفاظ رکیک و توهین آمیز اقدام به تهدید من کرد. او می‌گفت نشانت می‌دهم اینجا کجاست و صدایت را میبرم گفتم میدانم اینجا کجاست.

اینجا همانجایی است که جلادان بهنام محجوبی، کاووس سید امامی، زهرا كاظمى ، هدى صابر ، ستار بهشتی و سینا را کشتند و جوانان سرزمین من به راحتی در اوین میمیرند و تو الان مرا به بریدن صدایم و نشان دادن شکنجه هایتان تهدید میکنی.

او از الفاظ توهین‌آمیز … استفاده کرد. وقتی جوابش را دادم نیروهای زندان به سمت من آمدند و دستها و بدنم را گرفتند و کشیدند که آثار کبودی روی بدنم هست. مسئول امنیتی از بهداری رفت. حدود چند دقیقه همینطور که من را گرفته بودند و میکشیدن، به حیاط زندان بردند. من شروع کردم به فریاد زدن که حق ندارید زندانی را تهدید کنید و جان ما در دستان انسانهایی است که انسانیت ندارند.

بالای یکی از ماشینها رفتم و شعار مرگ بر جمهوری اسلامی دادم. مردان بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات و مسئولان زندان آمدند و جمع شدند و مسئول اجرای احکام بند ۲۰۹ شروع به تهدید کرد از بالای ماشین پایینم آوردند و داخل امبولانس سوارم کردند و به بند بازگرداندند هر اتفاقی برای من بیفتد مسئوليتش با جمهوری اسلامی است.

بازداشت سمیرا احمدی توسط نیروهای امنیتی

 

• By zanan in بازداشت

کردپا

روز چهارشنبه بیست و دوم شهریورماه، سمیرا احمدی، شهروند اهل سقز از سوی نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.

به گفته یک منبع مطلع به کُردپا، ساعت ١١ قبل از ظهر، نیروهای امنیتی با سه ماشین در خیابان فردوسی سقز بدون ارائه حکم قضایی خانم احمدی را بازداشت کرده‌اند.

این منبع مطلع افزود: این شهروند در خودروی شخصی‌اش بوده که توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده است.

تا لحظه انتشار این خبر، از دلیل بازداشت و اتهامات مطروحه علیه سمیرا احمدی اطلاعی در دسترس نیست.

متن کامل اساسنامه آژانس بین المللی انرژی اتمی

 

شورای امنیت:    با یادآوری بیانیه رئیس خود, S/PRST/2006/15 مورخ 29 مارس 2006, و قطعنامه 1696 (2006) مورخ 31 جولای 2006؛

 با تأکید مجدد بر تعهدش نسبت به معاهده عدم اشاعه تسلیحات هسته‌ای و یادآوری حق کشورهای عضو برای توسعه، تحقیق, تولید و بکارگیری انرژی هسته‌ای برای مقاصد صلح آمیز و بدون تبعیض طبق مواد 1 و 2 معاهده؛

 با تکرار مجدد نگرانی جدی خود درخصوص گزارش‌های متعدد مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و قطعنامه شورای حکام آژانس در خصوص برنامه هسته‌ای ایران که توسط مدیرکل آژانس به شورا گزارش شده، از جمله قطعنامه GOV/2006/14؛

میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی سازمان ملل متحد مصوبه 26 دسامبر 1966 قطعنامه قدرت اجرائی بنابر ماده 49، 23 مارس 1976

 مقدمه: کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران

میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی در شش بخش و شامل یک مقدمه و 53 ماده میباشد. در حقیقت این مواد مشروح حقوق مدنی و سیاسی است که بطور خلاصه در اعلامیه جهانی حقوق بشر آمده است با این تفاوت که دولتهای امضاء کننده این میثاق، متعهد به اجرای آن هستند. در بخش سوم میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی حقوق شناخته شده افراد به ترتیب ذیل ذکر شده است:

1-حق حیات و ممنوعیت سلب خودسرانه و بدون مجوز زندگی فرد

2-منع شکنجه و مجازات یا رفتارهای ظالمانه، غیر انسانی و تحقیر کننده

3-ممنوعیت بردگی

4-حق آزادی و امنیت افراد

5-حق انتخاب محل سکونت و عبور و مرور آزادانه

6-عدم حق دخالت در زندگی خصوصی و خانوادگی افراد

7-عدم حق تعرض به حیثیت و شرف انسان

8-حق آزادی عقیده، مذهب و تفکر

9-حق تشکیل مجامع مسالمت آمیز

10-حق تشکیل اتحادیه های صنفی

11-حق ازدواج و تشکیل خانواده بر مبنای تساوی حقوق زن و مرد در مسئولیتهای دوران زندگی مشترک و حق جدائی و انحلال آن

12-حق شرکت در اداره امور عمومی کشور و انتخابات بر مبنای تساوی حقوق در برابر قانون

13-حق بهره مندی اقلیتهای قومی و فرهنگی، از زبان، فرهنگ، رسوم و فرائض دینی ویژه خود

میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی سازمان ملل متحد مصوبه 16 دسامبر 1966

 دیباچه: دولتهای عضو این میثاق:

با توجه به اصولی که در منشور ملل متحد اعلام شده است، شناسایی حیثیت ذاتی و حقوق برابر و غیر قابل انتقال کلیه اعضاء خانواده بشر، مبنای آزادی، عدالت و صلح در جهان است، ·< نظر به اینکه، حقوق مذکور ناشی از حیثیت ذاتی شخص انسان میباشد،
با توجه به اعلامیه جهانی حقوق بشر، کمال مطلوب انسان آزاد، برخورداری از آزادی و رهایی از ترس میباشد. این خواست در صورتی میسر میشود که هر کس از حقوق فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی خود و همچنین از حقوق سیاسی و مدنی برخوردار گردد. با توجه به منشور ملل متحد، دولتها متعهد برعایت و احترام به حقوق و آزادیهای انسان وترویج آنها در سراسر جهان میباشند، با درک این حقیقت که افراد نسبت به یکدیگر و اجتماعی که بدان تعلق دارند دارای وظائفی هستند و برای تحقق بخشیدن و ترویج و رعایت حقوق شناخته شده مندرج در این میثاق مسئول میباشند،
(دولتهای عضو این میثاق) مواد زیر را پذیرفته اند:

ممنوعیت تبلیغات برای جنگ و تحریک تنفر ملی، نژادی یا مذهبی

 (ماده ۲۰) (نشست نوزدهم، ۱۹۸۳) دفتر کمیسریای عالی در امور حقوق بشر

 ۱. همه گزارش‌هائی که توسط کشورهای عضو تحویل داده شده‎اند، اطلاعات کافی در باره اجرای ماده ۲۰ میثاق ارائه نداده‎اند. با توجه به ماهیت ماده ۲۰، کشورهای عضو باید در جهت منع اعمالی که در این ماده به آن‌ها اشاره شده،  اقدامات لازمی را از جهت قانونگذاری به کار بندند. اما با وجود این، گزارش‎ها نشان داده‎اند که در برخی از کشورها، نه چنین اعمالی ممنوع هستند،  و نه تلاش مناسبی به قصد و یا در جهت منع آن‌ها صورت گرفته است. علاوه بر آن، بسیاری از گزارش‎ها قادر نبودند اطلاعات کافی در باره قوانین کشوری مربوطه و روال اجرای آن فراهم نمایند.

قانون اساسی دولت جمهوری اسلامی ایران

 مقدّمه

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مبین نهادهای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جامعه ایران بر اساس اصول و ضوابط اسلامی است که انعکاس خواست قلبی امت اسلامی می‌باشد. ماهیت انقلاب عظیم اسلامی ایران و روند مبارزه مردم مسلمان از ابتدا تا پیروزی که در شعارهای قاطع و کوبنده همه قشرهای مردم تبلور می‌یافت این خواست اساسی را مشخص کرده و اکنون در طلیعه این پیروزی بزرگ، ملت ما با تمام وجود نیل به آنرا می‌طلبد.

ویژگی بنیادی این انقلاب نسبت به دیگر نهضت‌های ایران در سده اخیر مکتبی و اسلامی بودن آنست. ملت مسلمان ایران پس از گذر از نهضت ضد استبدادی مشروطه و نهضت ضد استعماری ملی شدن نفت به این تجربه گرانبار دست یافت که علت اساسی و مشخص عدم موفقیت این نهضت‌ها مکتبی نبودن مبارزات بوده است. گر چه در نهضت‌های اخیر خط فکری اسلامی و رهبری روحانیت مبارز سهم اصلی و اساسی را بر عهده داشت ولی به دلیل دور شدن این مبارزات از مواضع اصیل اسلامی، جنبش‌ها به سرعت به رکود کشانده شد از اینجا وجدان بیدار ملت به رهبری مرجع عالیقدر تقلید حضرت آیت الله العظمی امام خمینی ضرورت پیگیری خط نهضت اصیل مکتبی و اسلامی را دریافت و این بار روحانیت مبارز کشور که همواره در صف مقدم نهضت‌های مردمی بوده و نویسندگان و روشنفکران متعهد با رهبری ایشان تحرک نوینی یافت. (آغازنهضت اخیر ملت ایران در سال هزار و سیصد و هشتاد و دو هجری قمری برابر با هزار و سیصد و چهل و یک هجری شمسی می‌باشد.

سند 2030 یونسکو ( ژانویه 2016 )

 سند ۲۰۳۰ یونسکو  (ژانویه 2016)

سند مقدمه ای دارد مبنی بر این که رهبران و مردم جهان بر آن هستند که تا سال ۲۰۳۰، به فقر،گرسنگی ،خشونت، فساد، قاچاق و … پایان دهند و به سوی کرامت انسانی، صلح، عدالت، رعایت برابری، رفاه، مدیریت پایدار منابع طبیعی، گسترش بهداشت، تامین آب آشامیدنی برای همه، توانمندسازی زنان و دختران، محترم شمردن تنوع فرهنگی، حمایت از اقشار آسیب پذیر، مردمسالاری، بهبود محیط زیست، توسعه مناطق روستایی، توسعه آموزش های عمومی و فنی و حرفه ای، ترویج تفاهم، اشتغالزایی، و نظایر این ها حرکت کنند.

سپس بر لزوم تلاش همه دولت ها برای رسیدن به اهداف توسعه ای ۲۰۳۰ تأکید شده است.

بعد از آن ۱۷ هدف اصلی سند ۲۰۳۰، بیان شده اند که عبارتند از:

۱- پایان دادن به فقر در تمامی اشکال آن در همه جا  (کلیپ برای هدف اول )

۲- پایان دادن به گرسنگی، دستیابی به امنیت غذایی و بهبود تغذیه و ترویج کشاورزی پایدار

۳- تضمین زندگی سالم و ترویج رفاه برای همه در تمام سنین

اعلامیه جهانی حقوق بشر

 از آنجا که بازشناسی حرمت ذاتی آدمی و حقوق برابر و سلب ناپذیر تمامی اعضای خانواده ی بشری بنیان آزادی، عدالت و صلح در جهان است.

از آنجا که بی اعتنایی و تحقیر حقوق انسان به انجام کارهای وحشیانه انجامیده به طوری که وجدان آدمی را در رنج افکنده است.
از آنجا که پدید آمدن جهانی که در آن تمامی ابناء بشر از آزادی بیان و عقیده برخوردار باشند و به رهایی از هراس و نیازمندی رسند، به مثابه عالیترین آرزوی همگی انسانها اعلام شده است.
از آنجا که بایسته است تا آدمی، به عنوان آخرین راهکار، ناگزیر از شوریدن علیه بیدادگری و ستمکاری نباشد، به پاسداری حقوق بشر از راه حاکمیت قانون همت گمارد.
از آنجا که بایسته است تا روابط دوستانه بین ملتها گسترش یابد، از آنجا که مردمان «ملل متحد» در «منشور»، ایمان خود به اساسی ترین حقوق انسانها، در حرمت و ارزش نهادن به شخص انسان را نشان داده و در حقوق برابر زن و مرد هم پیمان شده اند و مصمم به ارتقای توسعه اجتماعی و بهبود وضعیت زندگی در فضای آزادترند.
از آنجا که «ممالک عضو»، در همیاری با «ملل متحد»، خود را متعهد به دستیابی به سطح بالاتری از حرمت جهانی برای حقوق بشر و آزادی های زیربنایی و دیده بانی آن کرده اند.
از آنجا که فهم مشترک از چنین حقوق و آزادیها از اهم امور برای درک کامل چنین تعهدی است.